En dan na dagen van ceremonies, tradities, enzo... is het dan zo ver!
De dag dat er echt wordt getrouwd. Deze dag heet Shaadi of Vivaah.
Het begint vroeg in de ochtend. De bruid en bruidegom eten thuis met 5 0f 7 ongehuwde jongens en meisjes kheer (zoete papsrijst). Dit ritueel betekend het einde van hun jongere fase. De kinderen die meezitten om te eten krijgen geld van de familieleden.
Na het eten gaat iedereen zich klaarmaken. De bruid vertrekt vaak richting de zaal om zich daar verder klaar te maken. De bruidegom wordt thuis op traditionele manier klaargemaakt. Hij vertrekt met zijn trouwstoet naar de zaal. De trouwstoet bestaat bijna altijd uit mannen. De vrouwen sluiten later aan, behalve de moeder van de bruidegom. Zij gaat niet mee en blijft thuis met wat andere vrouwen. Ze blijft thuis, zodat zij later het bruidspaar kan verwelkomen.
De trouwstoet heet de baraat.
In de zaal worden de bruidegom en zijn trouwstoet verwelkomd door de vrouwen van de bruidskant. Dit begint al bij de voordeur. De zussen en nichtjes zullen klaarstaan om de bruidegom toegang te weigeren. De bruidegom zal hun moeten overhalen, vaak is dit omkopen met geld 😜.
Daarna wordt de bruidegom verwelkomd door de moeder van de bruid en andere vrouwen. Dit gebeurt met een diya (theelichtje, oliepitje).
Ontvangst van bruidegom
Hierna kunnen de bruid en bruidegom plaatsnemen in de Maroh. Dit is een huwelijksbaldakijn. Hier vindt de huwelijksceremonie plaats die een pandit (priester) doet.
Tijdens de huwelijksceremonie gebeurt er heel veel. De huwelijksceremonie duurt gemiddeld 3-4 uur.
Maroh (huwelijksbaldakijn)
De belangrijkste handelingen zijn:
De kanya daan: Dit is het weggeven van de bruid aan de bruidegom. De handen van de bruid wordt gelegd in de handen van de bruidegom. Dit als teken dat 2 mensen zijn verenigd.
De saat bhanwaar: Hier wordt 7 keer om het heilige vuur heen gelopen en leggen de bruid en bruidegom hun eed af.
De saat padi: de sjaal van de bruid en bruidegom worden aan elkaar geknoopt en ze lopen 7 stappen in noordoostelijke richting. Richting de Poolster en zon. Deze zijn getuige van hun beloftes. Met deze 7 stappen beloven ze altijd samen alles te overwinnen en vooruit te gaan.
De asan privartan: De man vraagt nu aan zijn vrouw aan zijn linkerkant te gaan zitten, aan de kant van zijn hart. Ze is nu deel van hem en haar plek is in zijn hart.
De sindhoor daan: De man brengt sindhoor (rood poeder) aan in de scheiding van het haar van de bruid. Dit is een teken dat zij een getrouwde vrouw is.
Hierna doen de bruid en bruidegom elkaar een bloemenkrans om.
Ze worden gezegend door iedereen, die gooien bloemblaadjes en rijstkorrels op het bruidspaar.
Ceremonie in Maroh Bruidegom zet rode poeder bij bruid
7 rondjes om heilige vuur
Na het huwelijksceremonie, wordt er verder gefeest, gedanst, gegeten en gedronken.
Ook tijdens het huwelijksceremonie halen de zussen en nichten van de bruid een grap uit met de bruidegom. Zij verstoppen zijn schoenen ( in de maroh zit je zonder schoenen). Als hij ze terug wilt, zal hij de meiden opnieuw geld moeten geven in ruil voor zijn schoenen. De meiden bepalen of het bedrag dat hij biedt genoeg is.
Tegen het einde van de feest is de bidaai, afscheid nemen van de bruid. Dit is altijd een heel emotioneel moment omdat de bruid bij deze officieel haar ouderlijke huis verlaat en meegaat met haar man, naar zijn ouderlijke huis.
Thuis wordt het bruidspaar ontvangen door de moeder van de bruidegom. Ook hier vinden er een paar traditionele spelletjes plaats. Gasten krijgen de kans om de bruid te bekijken. Hier wordt nog verder gefeest.
Naast een Hindoestaanse huwelijksceremonie trouwt het bruidspaar ook voor de wet. Dit is vaak 2 weken voor of na de Hindoestaanse huwelijksceremonie. Na elkaar het ja-woord te hebben gegeven wordt er in het groot in een zaal een receptie gehouden.
Maak jouw eigen website met JouwWeb